Varsay ki
Sarı yaprakları rüzgârla sevgili
bir ağacım uzun yol ortasında
her gündönümü çoğalır yüzümde ışık seli
Yolun tam ortasındayım köküm sabit
dostlarım kalbimden izinsiz geçer
yüzsüz hasımlarım sarılır baltaya
Gövdemde bir dal merhaba derse doğaya
kötümserliğin karın ağrısı ifrit
yandan kıvrılıp sıvışmayı seçer
Benim her günüm akar suya
Rüzgarla öpüşen sözler bana ait
dallarım kuş uğrağı
gölgem ateşbazlar sığınağı
Dünyam gökyüzü aynasında
yıldızlara ömür biçer
cevahir sol mememin altında
Kızıl bir ağacım uzun yol ortasında
gökyüzüne saldığım seyir zamana ait
ömrüm asi bir cümle iki nokta arasında
Babür Pınar