Merhaba
Düşte yanan ay zemheride ayaz
paramparça olur kalır geceye
Hayat yeşildir ölüm gümüş beyaz
Gövdesine kör bıçakla çizili
resimdeki kalbi delen bir okla
yaralanmış söğüt ağacı gibi
dost bir insan beklerim beni sara
Yol geçmez firari durmaz dağlarda
çiçek açmaz uçurumdayım zorda
Kör bağlılıkla geldi aşk ölümü
geç çözdüm düğümü yaş sonbaharda
Kendi külümü getirdim yanımda
yeniden yaratırken bedenimi
can rüzgarını sen üflersin belki
Esir insan yanım hüzne dönüktür
aşk özgürlüktür gökyüzü merhaba
Babür Pınar