Sosyolojinin Doğuşu, Ortaya Çıkışı
Sosyolojinin Doğuşu, Ortaya Çıkışı
Sosyoloji, 19. yüzyılda ortaya çıkmış bir bilimdir. Sosyolojinin 19. yüzyılda akademik bir disiplin olarak doğması, rastlantı değildir. Uzun zamandır süregelen değişimlere ve bu değişimlerin ardından gelen yıkımlara doğal bir tepkidir.
Sosyolojinin doğuşunda üç temel olay belirleyici bir rol oynamıştır. Bunlardan biri doğa bilimlerinde ve felsefi düşüncede yaşanan gelişmeler, diğer ikisi de 1789 Fransız Devrimi ve Sanayi Devrimi’dir. Özellikle iki devrimin sonuçları bakımından sosyolojinin doğuşuna zemin hazırladığı söylenebilir. Çünkü bu iki devrim, dönemin filozof ve bilim insanlarının görmezden gelemeyeceği kadar geniş çaplı etkilere neden olmuştur. Sosyolojinin kurucu düşünürleri, bir yandan adı geçen devrimlerin yarattığı yeni sosyal gerçekliği çözümlemeye çalışırken diğer yandan bu devrimlerin neden olduğu yıkımlara çözüm bulmaya çalışmışlardır.
Sosyolojik Düşüncenin Doğuşu
M.Ö. 300’lü yıllarda Aristoteles “İnsan, sosyal bir canlıdır.” derken elbette bugün sosyolojinin alanına dâhil edebileceğimiz bir yargıyı dile getirmekteydi. Ne var ki bu ve benzeri yargılar sosyolojinin kökeninin Antik Yunan’a ya da benzeri yargıları bulabileceğimiz daha eski öğretilere kadar uzanabileceğini kanıtlamaz.
Düşünce tarihinden miras kalan bu tür yargı ve düşünceler toplum üzerine eskiden beri kafa yorulduğunu gösterir. Birlikte yaşama deneyimi üzerine düşünme insanlık tarihi kadar eskidir. Düşüncenin bütün yazılı ve sözlü tarihi bunu kanıtlamaktadır. Mesela; Eski Yunan’dan beri felsefeden doğan ahlak ve siyaset felsefeleri uzun zamandan beri insanların nasıl yaşaması ve nasıl yönetilmesi gerektiği üstüne önemli öğreti ve görüşler geliştirmişlerdir. Tüm bu görüş ve öğretilerin odaklandığı konular sosyolojinin alanına girse de ne ahlak ne de siyaset felsefesine sosyoloji diyemeyiz. Çünkü felsefe toplumsal düzenin ve insan davranışlarının nasıl olması gerektiği üzerine düşünceler üreten bir etkinliktir.19.yüzyıla kadar toplumsal olaylara duyulan ilgi felsefi düzeyde kalmıştır. Toplumsal olay ve olgular üzerine düşünme, inceleme ve araştırmanın bir disipline dönüşebilmesi için Eski Yunan’dan sonra uzun bir zamanın geçmesi ve köklü dönüşümler yaşanması gerekmiştir. Birlikte yaşama deneyimi üzerine düşünmenin felsefi düşüncenin tekelinden çıkıp “sosyoloji” adı altında görece bağımsız bir bilim haline gelebilmesi bir dizi tarihsel ve düşünsel gelişmelerin bir sonucudur. Yoksa hiçbir bilim, yalnızca birkaç düşünürün sadece ilgi ve çabasının bir ürünü olamaz. Elbette bilimlerin ortaya çıkıp şekillenmesinde bilim insanlarının özel katkıları vardır fakat bilimlerin özellikle de sosyal bilimlerin ortaya çıkışında tarihsel koşulların ve toplumsal sorunların daha belirleyici bir rol oynadığı yadsınamaz.
Düşünürler de bu koşullar ve sorunlar üzerine kafa yorup karşılık verdiklerinde yeni bir bilimin mucidi olma hakkını kazanırlar. O hâlde sosyolojinin de tüm diğer bilimler
gibi bir doğuş yeri, zamanı ve bilimler tarihinde özgün bir konum edinmesine katkıda bulunan düşünürleri vardır. Sosyolojinin doğuşunu hakkıyla kavrayabilmek için onun arkasındaki tarihsel etkenlerin, toplumsal koşulların ve düşünürlerin oluşturduğu zemini belirginleştirmek gerekir.
Bu tarihsel arka plana kabaca bakıldığında, Avrupa’da Rönesans ve Reform hareketleri ile birlikte köklü bir zihinsel, sosyal ve siyasal dönüşümün ilk adımının atıldığını görüyoruz. Bu hareketlerin sonucu olarak Orta Çağ boyunca hüküm süren mezhep bütünlüğü ve görece siyasal birlik parçalanmış ve Avrupa, yüzyıllar boyunca sürecek olan ve bugün modernite diye adlandırdığımız yeni bir tarihsel döneme girmiştir. Bu dönem boyunca Avrupa’nın tanık olduğu pek çok değişme ve gelişme doğrudan ya da dolaylı olarak sosyolojinin doğuşuna katkıda bulunmuştur: Coğrafi keşifler ve sömürgecilikle birlikte Batının zenginleşmesi, sermaye birikimi ve kapitalizm, 1789 Fransız Devrimi, Sanayi Devrimi, kentleşme, kırdan kente göç vb.
Bu olayların sonuncunda dönemin düşünürlerini meşgul eden temel sorunlar ortaya çıkmıştır; toplumsal yapı parçalanmış, toplumsal istikrar bozulmuş ve insanlar arasında geleceğe dair büyük bir endişe hâkim olmaya başlamıştır. 19.yüzyılda sosyolojik düşünce aslında dönemin düşünürlerinin bu sorunlara yönelik geliştirmeye çalıştıkları çözümlerle birlikte şekillenmiştir.