Nietzsche Hakkında
ARKADASLAR BU PARAGRAFI ANLAYAN BİRAZ NE DEMEK İSTENİLDİĞİNİ ANLATABİLİR Mİ KISACA LÜTFEN?
Mantıkçıların kör inançlarıyla ilgili olarak: bu kör inançlı kafaların gönülsüzlükle kabule
yanaştıkları bir küçük kısa olguyu vurgulamaktan usanmayacağım. - yani, düşüncenin “o”
istediği zaman gelmesi, “ben’ istediğim zaman değil: böylece, “ben” öznesi “düşünüyorum’
yükleminin koşuludur demek durumu yanlışlama olacak. O düşünür: Oysa, bu ‘o”, kesinlikle
şu, eski ünlü “ben”dir, yumuşatarak söylersek, yalnızca bir kabul, bir sav ama hiç de ‘dolaysız
kesinlik’ değildir. Her şeyden önce bu, “o düşünüyor”la çok ileri gidilmiş oluyor: bu, “o’,
sürecin yorumunu içerir, sürecin kendine ait değildir. Buradaki çıkarım (usa vurma), gramer
alışkanlığına uygundur: “Düşünmek, bir etkinliktir, her etkinlikte bir etkin olan vardır, sonuç
olarak-. ‘Aşağı yukarı eski atomculuğun aradığı şemaya uygundur, etkiyen “kuvvetin yanında,
ondan çıkarak etkili olduğu, dayandığı şekilsiz madde, atom vardır-, daha titiz kafalar
sonunda bu “yeryüzü kalıntısı” olmadan idare etmeyi öğrendiler ve belki biz, mantıkçılar da,
bir gün kendimizi, şu küçük “o” (onurlu eski “benin buharlaşarak kendisine dönüştüğü)
olmadan yaşamaya alıştıracağız.