Giorgio Agamben Kimdir?
Giorgio Agamben Kimdir?
günümüzde yaşayan bir İtalyan siyaset felsefesi düşünürü ve eğitimcisi. En önemli katkıları "Homo sacer (kutsal insan)" ile "istisna hali ("state of exception (İngilizce)", "notstand (Almanca)") kavramları üzerinde katkıları ile isim yapmıştır.
Agamben İtalya'da Venedik IUAV Üniversitesi'nde; Paris, Fransa'da "Felsefe Uluslarası Koleji (Collège International de Philosophie)"'de ve Saas-Fee, İsviçre'de "Avrupa Diploma-Üstü Okulu (European Graduate School)"'nda profesorluk yapmaktadır. Daha önce 1988-1992'de İtalya'da Macerata Üniversitesi ve 1993-2000'de Verona Üniversitesi'nde universite assosiye profesorluk yapmıştır. Birleşik Amerika'da Kaliforniya Üniversitesi, Berkley'de ve Northwestern Üniversitesi, Evanston, İllinois'de ve Almanya'da Heinrich Heine Üniversitesi, Düsseldorf'da misafir profosörlük ve ilmi çalışmalar yapmıştır. Genova, İtalya'da Temmuz 2001'de G8 toplantısı için ortaya çıkan şiddetli protestolara ve buna önemli katkısı olan "Kara Blok" ve "Anarşist" adını taşıyan grupların protestolarının analizleri üzerinde şahsi felsefe görüşlerini yansıtmak üzere "Get Rid of Yourself (Kendini Ortadan Kaldır)" adlı bir sanat filminde de başrol oynamıştır.
Agamben 2006'da prestijli "Charles Vei llon Deneme Avrupa Ödülü (Prix Européen de l'Essai Charles Veillon)" kazanmıştır.
Agamben yüksek eğitimini Roma La Sapienza Üniversitesi'nde yapmış ve 1966'da verdiği Simone Weil'in felsefe düşünceleri hakkında hazırladığı basılmamış bir doktora teziyle yüksek eğitimini tamamlamıştır. 1966-1968 döneminde Alman filozof Martin Heidegger tarafından verilen Heraklitos ve Hegel felsefeleri üzerindeki "Le Thor" seminarlarına katılıp katkıda bulunmuştur. 1970'li yıllarda esas olarak dil bilimi, filoloji, şiir sanatı ve orta çağlar kültürü konuları üzerinde çalışmalar yapmıştır. Bu dönemde politik felsefe ve estetik anakonularında sonradan geliştirdiği önemli kavramlar üzerinde önemli şahsi çalışmalar da yapmıştır. 1974-1975'de İngiltere'de "Warburg Enstitüsü", Londra Üniversitesi'de "araştırmacı Fellow" olarak bulunmuş ve bu sırada ikinci kitabı olan "Stanzas" (bas. 1977) üzerinde fikirlerini geliştirmiştir.
Agamben İtalya'da, içinde bulunduğu entelektüel sosyete içinde "Giorgiao Caproni" ve "Jose Bergamın" adlı İtalyan şairler, İtalyan roman yazarı Elsa Morante, roman yazarı Italo Calvino, sinema direktörü ve şair Pier Paolo Pasolini ile yakın bağlatılar kurmuştur. Elsa Morenta hakkında "Saklı Hazinenin Kutlanması" ve "Parodi" adlı önemli denemeleri basılmıştır. Italo Calvino ile önemli bir İtalyan yayımevi olan "Einandi" için birlikte editörlük yapmıştır ve ikisi bir dergi yayınlama planlamışlardır. Pier Paulo Pasolini'nin "Il Vangelo secondo Matteo ( Matta'nın İkinci İncili)" adlı sinema filminde "Havari Filip" rolünü oynamıştır. Ayrıca önemli Avrupalı filozoflar olan Ingeborg Bachmann, Pierre Klossowski, Guy Debord, Jean-Luc Nancy, Jacques Derrida, Antonio Negri, Jean-François Lyotard ve vb ile yakın mesaileri olmuştur.
Agamben'in ana felsefe düşüncelerini en fazla etkileyen çağdaş filozoflar Martin Heidegger ve Walter Benjamin olmuştur. Agamben, 1996'ya kadar, Walter Benjamin'in toplanmış eserlerini cilt be cilt İtalyanca'ya çevirip editörlüğü yapmıştır ve Benjamin'in felsefesini "Heidegger'in çok güçlü tesirine karşı bir panzehir olarak gördüğünü" açıklamıştır. 1981'de Agamben Fransa Milli Kütüphanesi arşivlerinde Benjamin'in kaybolmuş eserlerinin müseveddelerini bulmuştur. Benjamin'in bu müseveddeleri Nazilerden Paris'den kaçarken Georges Bataille'e verdiği anlaşılmıştır. Benjamin'in bu müsveddeleri arasında bulunan bir denemesi Agamben'in çok sonra yazmış olduğu "Tarih Kavramı Üzerinde" adlı denemesine çok yakın fikirleri geliştirdiği anlaşılmaktadır. 1990'li yıllarda Agamben, Alman hukuk filozofu Carl Schmitt 'in siyaset teorisi inceleyen yazıları ile bir karşılıklı fikir tartışmasına girmiştir. Agamben 2000'li yıllarda Fransız filozofu Michel Foucault'nun ortaya çıkarttığı kavramların geliştirilip derinleştirilmesi üzerinde uğraşmıştır.
Agamben politika felsefesi hakkındaki fikirleri Aristoteles'in Politika, "Nikomakhos’a Etik" ve "Can Üzerine" adlı eserlerinin ve bunların antik çağlarda ve orataçağlarda tefsirlerinin okunmasından temel almaktadır. Daha sonra Agamben Fransız filozoflarından Jean-Luc Nancy tarafından geliştirilmekte olan "Açılan Cemiyet (La communauté désoeuvrée) üzerinde ve "cemiyet" kavramı üzerinde fikirlerini The Coming Community (1990) adlı eserinde yayimlayarak bu felsefi tartışmaya katkı yapmıştır.
Agamben'in en önemli felsefe katkısı Hannah Arendt ile Foucault'un totalitarizm ve biyopolitik konularında çalışmalarına bir karşıt olarak geliştirdiği Homo Sacer (Kutsal İnsan) konusunu inceleyen ve 1995'de başlayıp halen devam edeceği kabul edilen bir seri deneme ve çalışmadır. Günümüzde bu konuda basılmış olan eserleri şunlardır:
Homo sacer. Il potere sovrano e la nuda vita, 1995 (Kutsal İnsan. Hakim Güç ve Yalın Hayat)
I. 1. Stato di eccezione, 2003 (İstisna hali)
II. 2. Il regno e la gloria. Per una genealogia teologica dell'economia e del governo, 2007 (İdare ve Muhteşemlik: Ekonomi ve idarenin teolojik geneolojisi)
II. 3. Il sacramento del linguaggio. Archeologia del giuramento, 2008 (Dilin Kutsal Yemini: Hüküm sürmenin arkeolojisi)
II. 5. Opus Dei. Archeologia dell’ufficio, 2012 (Opus Dei. Resmi arkeoloji)
III. Quel che resta di Auschwitz. L'archivio e il testimone, 1998 (Auschwitz'de Artakalanlar. Arşiv ve Tanık)
IV.1. Altissima povertà. Regole monastiche e forma di vita, 2011 (Çok yüksek fakirlik. Manastır kuralları ve hayat şekli)